Het is even stil geweest aan deze kant. Want om eerlijk te zijn, het ging even niet zo goed. Een verandering van continent, tijdzone en mensen om me heen resulteerde in de terugkeer van een oude gehate vriend: de paniekaanval. Ik dacht dat ik zo’n twee jaar geleden afscheid had genomen van ‘m, maar helaas bleek niets minder waar.
Aan het begin van mijn reis in Portugal en Spanje liep ik rond met het zelfvertrouwen van Tim Hofman tegenover John de Mol. De wereld was van mij en niks kon me tegenhouden! Ik kon niet wachten om de grote oversteek te maken naar de Caribbean want daar zou ik de wereld wel even laten zien wie de onoverwinnelijke Roos was…
Aangekomen in de Dominicaanse Republiek bleek dat helaas van korte duur. Ik ben vrij individualistisch ingesteld en word graag met rust gelaten; daar doen ze daar niet aan. Overal geluid, mensen die je aanspreken, nieuwe indrukken en een andere eetcultuur. Na een paar dagen voelde ik al een bekende druk op mijn borst binnenkomen, en inderdaad nog geen 10 minuten later stond ik huilend-hyperventilerend aan de kant van de weg. Gelukkig hebben mijn vriendinnen aan een half Whatsappje genoeg dus vijf minuten later was er al eentje ademhalingsoefeningen met me aan het doen aan de telefoon. Lifesaver.
Het werd er niet beter op. Ik ging van één paniekaanval naar een constante stroom en was vanaf het moment dat ik wakker werd tot het moment dat ik in slaap viel gespannen. Bij mij heeft dat invloed op mijn eetgedrag; ik stop met eten. Werken deed ik bij een hipster koffietentje waar ik nog wel wat eten naar binnen kreeg maar thuis at ik vrijwel niets. Je begrijpt, zonder brandstof in je lijf is het lastig functioneren dus ik was niet heel veel waard. (ik had wel weer mijn kledingmaat van voor Portugal terug, dus de enige kleding die ik mee had zat weer lekker. Voordeeltje dan maar?)
Maar waar lag dit aan?
Reden een is makkelijk te verklaren. Ik slik antidepressiva en moest uiteraard een voorraad meenemen omdat ik zes maanden weg zou zijn. Het merk dat ik normaal slikte was op dus kreeg ik een andere mee. Geloof echt niet wat je zorgverzekering je vertelt; ander merk medicatie heeft wel degelijk een andere uitwerking. Mijn lijf en hoofd moesten wennen aan de nieuwe en dat kwam op het meest ongelukkige moment.
Ik kan niet alleen mijn medicatie de schuld geven hiervan. Waar ik ook ben, ik wil niet die witte kuttoerist uithangen die rondloopt met d’r kodak en zonneklep; I want to blend in! Maar hoe harder je zoiets probeert, hoe harder het tegen je gaat werken. De ommekeer kwam toen ik met een vriend aan het bellen was en hij me op de feiten drukte: ‘je bent een toerist, je bent Nederlands, je komt uit Europa, omarm het! Je bent niet een van hen, stop met proberen.’
Dus dat ging ik doen. Ik ging alleen nog maar werken in de ‘Gringo’ plaatsen en begon het minder erg te vinden dat ik omringd werd door digital nomads. (en als je deze blog hebt gelezen weet je hoe een hekel ik daaraan heb…) Ik gooide geld tegen m’n problemen aan en ging enkel nog uit eten op plaatsen waar ik comfortabel was. Daarnaast luchtte ik mijn hart bij nieuw gemaakte Nederlandse vriendinnen en zij hebben me op sleeptouw genomen. (En daar ben ik nog steeds zo dankbaar voor)
Al met al, na de eerste week wist ik niet hoe snel ik er weg moest, en nu ik weg ben mis ik alles van die plaats. Mocht ik teruggaan dan weet ik wel hoe het niet moet, en dat is een harde maar goede les geweest.
Waarom dit verhaal?
Reizen is niet alleen maar witte stranden en blauwe zee, het is ook keihard op je bek gaan en jezelf op een hele nieuwe manier uitvinden. Het is ongemak, vertraging, gescammed worden, je telefoon kwijtraken, (oh ja dat kwam er dus ook nog bij) en mensen om hulp moeten vragen. Daardoor kom je er wel achter dat mensen in essentie goed zijn. En alleen al daarom ben ik blij dit te hebben meegemaakt.
ps. praat over mentale gezondheid! Als je koppie niet naar behoren werkt loopt de rest ook in de soep. Zo zie je maar weer 😉
❤️ Mooi verhaal lieverd! En wat knap dat je er zo open en eerlijk over bent. Ik hoop dat dat andere mensen ook aanmoedigt om er meer over te praten.
❣️KANJER❣️
Mooi geschreven en zo invoelbaar.
Zo herkenbaar, wat goed dat je hier over schrijft Roos!
Je bent een topper!
Je verwoord het mooi, spreek het uit hopelijk helpt het andere ook.
Je weet me te vinden als je wilt video bellen met je harige vriend 🐱.
Deze reis maakt jou een sterker persoon dan je al was !
Je bent een topper!
Je verwoord het mooi, spreek het uit hopelijk helpt het andere ook.
Je weet me te vinden als je wilt video bellen met je harige vriend 🐱.
Deze reis maakt jou een sterker persoon dan je al was !
Thanks for sharing Roos! Knap gedaan en helemaal met je eens; juist praten, juist delen. Kus!
Waarom lees ik dit nu pas? YOU GOT THIS HONEY. LOF JOE.
Waarom lees ik dit nu pas? YOU GOT THIS HONEY. LOF JOE. Xx